Commentary on the twentieth century

How does the atrocious reality of the twentieth century differ from the mythology of a contemporary thriller? Why is Eugene Ionesco's theater of the absurd defined as a model of Aristotelian rationalism? Which is the power and effect of the mass-media that vehemently intrude our privacy? What changes are brought upon us by the globalisation of communication? When do timely facts become timeless events? Why is Heraclitus's thought on cosmic balance still appropriate?
 

These are some of the main questions underlining this exhibition in which eleven artists have been asked to answer by presenting works inspired by the events and situations of the twentieth century that sensitised them.  By approaching various means of artistic expression and following, in the entity of their oeuvre, different conceptual and formalistic concerns, most have reached a result which bares as common ground the ideas of violence, extremity, the threat of destruction, the suspended moment of forth-coming danger, the anguish of the unknown, the fear of uncontrollable situations, the ephemeral and lonely quality of existence, the dislocation of speech and lack of interpersonal communication, the perpetual alternation between life and death.
 

The show was held at the Artforum Vilka Gallery, in Thessaloniki, in February 2000.

                                                                                                                Σχόλιo για τον εικοστό αιώνα

 

Πως διαφοροποιείται η στυγερή πραγματικότητα του εικοστού αιώνα από τη μυθολογία του σύγχρονου θρίλερ; Γιατί oρίζεται το Ιονεσκικό θέατρο του παραλόγου ως πρότυπο Αριστοτελειακού ορθολογισμού; Ποιά είναι η υποβολή και δύναμη της τηλεοπτικής και έντυπης εικόνας που ορμητικά διεισδύει στον καθημερινό μας περίγυρο; Τι αλλαγές έχει επιφέρει η παγκοσμιοποίηση της επικοινωνίας; Πότε γίνεται η επικαιρότητα διαχρονική; Γιατί η Ηρακλείτεια θεώρηση της κοσμικής ισορροπίας αποδεικνύεται ακόμα και σήμερα φιλοσοφικά σωστή;

 

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θίγει αυτή η έκθεση στην οποία έντεκα καλλιτέχνες κλήθηκαν να παρουσιάσουν έργα, εμπνευσμένα από γεγονότα ή καταστάσεις που τους ευαισθητοποίησαν κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα.

Προσεγγίζοντας  διαφορετικά εικαστικά μέσα έκφρασης -ζωγραφική, εγκαταστάσεις, φωτογραφία, βίντεο- και ακολουθώντας, στο σύνολο του έργου τους, διαφορετικούς εννοιολογικούς και μορφολογικούς προβληματισμούς, οι περισσότεροι τελικά καλλιτέχνες δημιούργησαν έργα με κοινά στοιχεία τη βία, την ακρότητα, την απειλή της καταστροφής, τη μετέωρη στιγμή του επικείμενου κινδύνου, την αγωνία του άγνωστου, το φόβο του ανεξέλεγκτου, την προσωρινότητα και μοναχικότητα της ύπαρξης, την εξάρθρωση του λόγου και της διαπροσωπικής επικοινωνίας, την αέναη εναλλαγή ζωής και θανάτου.

 

H έκθεση πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα Τέχνης Artforum Vilka στη Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο 2000.

​

Αrtists                                                
Dimitris Antonitsis / Δημήτρης Αντωνίτσης        

Angelos Antonopoulos / Άγγελος Αντωνόπουλος   
Annita Argyroiliopoulou / Αννίτα Αργυροηλιοπούλου
Costis / Kωστής                                                  

Pantelis Chandris / Παντελής Χανδρής

Νikos Haralambidis / Νίκος Χαραλαμπίδης / 

Ersi Ηatziargyrou /   Έρση Χατζηαργυρού

Michalis Manoussakis / Mιχάλης Μανουσάκης

Despina Meimaroglou / Δέσποινα Μεϊμάρογλου 

Slobodanka Stupar

Andreas Voussouras / Ανδρέας Βούσουρας

​